Ποιό χαρούμενα παιδιά :)

 Καθώς οι γονείς έχουν όλο  και περισσότερες απαιτήσεις από τα παιδιά μας, με την πεποίθηση ότι φροντίζουμε για το καλό τους, αυτά δείχνουν να ασφυκτιούν.Μήπως πρέπει να ξανασκεφτείτε τι κάνετε;

ξερω, ξερω επρεπε να λέει χαρούμενα και όχι χατουμενα....

Παρά τις πιέσεις που ασκείτε εσείς οι γονείς δεν ανατρέφεται τα εξυπνότερα,υγιέστερα,ευτυχέστερα παιδιά όλων των εποχών. Τα παιδιά τρέχουν αγχωμένα και κατάκοπα, από το σχολείο στο φροντιστήριο και από εκεί στις εξωσχολικές δραστηριότητες. Ο ελεύθερος χρόνος που τους απομένει είναι ελάχιστος και ακόμη και τότε τα παιδιά δεν έχουν ευκαιρίες να εκτονωθούν καθώς ζουν εγκλωβισμένα σε ένα διαμέρισμα ή ο ελεύθερός τους χρόνους είναι τις ποιο βραδινές ώρες που οι επιλογές είναι κόμη ποιο περιορισμένες. Και όλο αυτό τους έχει στερήσει την ανεμελιά την οποία θα έπρεπε να έχουν.

Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν;

Απενοχοποιήστε το παιχνίδι

 "Δουλεία των παιδιών είναι το παιχνίδι" έλεγε η Μαρία Μοντεσόρι (1870-1952). Βέβαια στην κουλτούρα μας, μια κουλτούρα εθισμένη στην δουλεία, το παιχνίδι θεωρείτε δικαιολογία για τεμπελιά.

Το παιχνίδι εκτός από ότι είναι διασκεδαστικό δίνει την ευκερία στο παιδί να φτιάξει ένα φανταστικό κόσμο, μέσα στον οποίο θα τεθεί να αντιμετωπίσει τους φόβους του, μιμείται τους ενήλικες που έχει ως πρότυπά του και καλλιεργεί την συναισθηματική νοημοσύνη του. Παραχωρήστε λοιπόν στο παιδί σας ελεύθερες ώρες για παιχνίδι χωρίς τύψεις.

                                                                                                          

    

Φέρτε το παιδί σε επαφή με την φύση

Τα πρότυπα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο έχουν  ένα κοινό:Δίνουν έμφαση στις υπαίθριες δραστηριότητες.Η επαφή του παιδιού με την φύση είναι αναντικατάστατη εμπειρία, διότι είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για παιχνίδι,άσκηση αλλά και για εκπαίδευση.

 Μην κάνετε την βαθμολογία αυτοσκοπό

 Η σχολική δεν είναι επιζήμια: δίνει στο παιδί ένα κίνητρο για μελέτη. Όμως υπάρχει η περίπτωση η πίεση του ανταγωνισμού να γυρίσει μπούμερανγκ και να σκοτώσει την δημιουργικότητα και την επιθυμία για μάθηση. Προσπαθήστε λοιπόν να μην μεταδίδετε στο παιδί το αγχος για αριστεία.

Επιβάλλετέ του όρια

Ειδικοί προειδοποιούν ότι η επιβολή ορίων στο παιδί είναι βασική προϋπόθεση για την προσαρμογή του στην θεμελιωμένη σε κανόνες και σε συμβιβασμούς κοινωνία μας. Αναζητήστε λοιπόν τη χρυσή τομή ανάμεσα στην πειθαρχία και στην ανεκτικότητα.

Διαχειριστείτε τις φοβίες σας

 Η ανησυχία για τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού μα παίρνει συχνά διαστάσεις υστερίας με αποτέλεσμα η ζωή του να θυμίζει ζωή ενός φιλακισμένου ζώου.Τα υπερπροστατευμένα παιδιά κινδυνεύουν περισσότερο να γίνουν ανασφαλή και φοβισμένα ή σε μια μεγαλύτερη ηλικία να εκδηλώνουν ριψοκίνδυνες συμπεριφορές.Προσπαθήστε λοιπόν να μην μεγαλώνεται το παιδί σας σε γυάλα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το άρθρο ήταν εμνευσμένο από ένα άρθρο της γωγώς καρκολή 

Πείτε μου εάν σας α΄ρεσε το αρθρο στα σχόλια ή στο email του blog: exipnes.liseis@yahoo.gr